Pyramid en Holima

Zaterdag was ik door een student uitgenodigd om zijn koffieplantage te bezoeken. Zijn huis stond in het dorpje Pyramid ongeveer een 1,5 uur rijden vanaf Wamena met de motor. We gingen vroeg weg rond kwart voor 7 omdat ik rond 11 uur in Holima moest zijn, een klein dorpje buiten Wamena, omdat ik daar mijn eerste afscheidsfeestje had. Na een poos gereden te hebben moesten we van de hoofdweg af en reden we op een modderig paadje verder. Na een poosje kwamen we bij een brug over een rivier alleen op die brug stond een hek met een hangslot. Er hingen wat kindjes in de boom en een van hen had de sleutel om z’n nek, aan een kettinkje. We mochten dus door en na 15 minuutjes door het bos gereden te hebben kwamen we aan in een supermooi, gezellig en schoon dorpje.

Alle kindjes hingen alweer rond me heen en gelukkig had ik wat autodrop mee vanuit Nederland, die snoepjes half drop en half winegum. Ik deelde ze uit en al snel zag ik dat de winegum eraf gebeten werd en de drop weggegooid haha. Ze houden hier niet zo van drop denk ik.

We werden vriendelijk ontvangen door de ouders van de student. We mochten plaats nemen onder een soort afdakje met een rieten dak en houten stoelen. Zag er allemaal erg gelikt uit. In het hele dorp was het gras perfect gemaaid, de bloemen stonden er supermooi bij en de tuinen lagen er ook erg strak bij. Overal papaya en bananenbomen gewoon echt een gezellig, warm dorpje. De moeder van de student bracht ons hele koffiebonen van eigen plantage, het schijnt dat Wamena koffie in Indonesië overal geroemd word voor zijn kwaliteit. Een jongetje crustte even al die bonen tot poeder en absoluut ik heb al veel koffie gedronken hier maar dit was echt de lekkerste die ik ooit geproefd had. Echt super.

Er kwamen papayas op tafel, bananen en stengels rietsuiker. Daar moet je de bast er met je tanden afscheuren en dan de witte binnenkant afbijten en in je mond erop zuigen. Dan komt al dat zoete sap eruit. Haha dan snap je wel dat ze daar suiker van kunnen maken, superzoet.

Na de koffie een rondleiding gekregen over de plantage en daarna moesten we weer terug voor mijn afscheidsfeestje in Holima. Holima is echt mijn favo-traditionele-dorpje. Een van de leraren komt daar vandaan en nam mij vaak mee naar dat dorp. Ik heb daar in die 6 maanden erg veel mensen leren kennen en altijd als ik daar weer kwam werd ik zo bizar hartelijk verwelkomt, echt zo gaaf. Die kindjes daar bijvoorbeeld die noemen mij Kaka Tim. Dat betekend, oudere broer. En altijd als ik daar langskom dan rennen die kindertjes al naar me toe Heee kaka tim, apa kabar. Echt superleuk.

Rahel, de lerares die daarvandaan komt had al het eten klaargemaakt en we zouden het aan de oever van de rivier opeten. Na haha echt een hele tocht door het oerwoud, riviertjes over boomstammen overstekken enzo, echt heerlijk. Toen we bij de rivier aankwamen gingen de ouderen het vuur aansteken en de kip bakken. Ik sprong in de rivier en het was verassend snelstromend. Dus na een poosje liepen alle kinderen 10 minuten stroomopwaarts met de rivier mee. En daar sprongen ze in de rivier en lieten zich helemaal terugvoeren naar de plek waar we begonnen. Echt superleuk haha net alsof je in een wildwaterbaan in centerparks zit maar dan in het echt. Je word helemaal meegenomen door dat oerwoud, met al z’n geluiden en vogels. Echt heel gaaf.