Een engel en zout water

Tijdens de Bahasa day 2 weken terug was mijn blauwe T-shirt nogal smerig geworden. Na 2 keer wassen waren de vlekken er nog steeds niet uit. En met een normale wasmachine waren de vlekken er waarschijnlijk al lang uit geweest maar ik zit hier gewoon op m’n knietjes m’n shirtje te schrobben en dat werkt niet helemaal lekker. Dus ik naar het meisje gelopen die modder op me gegooid had tijdens die dag. En ik quasi boos haar m’n shirt gegeven en ze zou het gelijk gaan wassen. Ze had er erg veel spijt van dat ze modder op me gegooid had. Haha, ik helemaal blij, hoef ik dat shirt toch niet weg te gooien. Kom ik de volgende dag langs het meisjeshuis en daar staat ze met m’n schone shirt. ALLEEN mijn shirt was niet blauw meer maar WIT, maar zei het meisje de vlekken zijn eruit en daar ging het toch om? Haha die mag nooit meer mijn kleren wassen.

En dan de alcohol hier, alcohol is verboden in Wamena, omdat de mensen er hier niet heel goed mee om kunnen gaan. Ik zit hier dus al 1,5 maand zonder een drupje bier of wijn. Erg vervelend haha maar op zich wel goed voor je lichaam. Er is wel alcohol te koop in de stad maar dat is van die illegale zelfgestookte rotzooi. Er lopen hier ‘s avonds altijd wel wat dronken mensen op straat. Daar moet je erg voor uitkijken want die weten echt niet meer wat ze doen. Er worden nogal eens mensen vermoord of aangereden door dronken mensen hier. En als dat gebeurt dan moet er altijd weer een vergeldingsactie komen, dus er moet iemand van de andere familie vermoord worden of er moet een gigantisch geldbedrag betaald worden. Echt gigantisch soms hoor je bedragen rond de 200.000 euro. Hier rij ik dus altijd erg voorzichtig en probeer ik niemand te raken in dit hectische verkeer.

Zaterdag hadden we een uitje met de hele school alleen er was natuurlijk niks geregeld. Er zou een truck geregeld zijn maar die kwam niet opdagen. Iedereen heeft ongeveer 4 uur gewacht voordat het nieuws kwam dat er helemaal geen truck meer zou komen. Dus zijn we maar naar de Baliemrivier gegaan en hebben we wat gegeten aan de oever van de rivier. Was ook erg gaaf.

Zondagochtend naar een kerkdienst geweest met 3 studenten aan de rand van het vliegveld. Erg handig natuurlijk, elke 10 minuten raast er een vliegtuig over de kerk en kan je de dominee voor 3 minuten niet meer verstaan. Ik weet niet wat dat is maar de kerken hier hebben echt belachelijke preekstoelen. In m’n tweede blog had ik al een preekstoel beschreven maar deze sloeg echt alles. De preekstoel was een enorme engel, met een verschrikkelijk mismaakt gezicht. En je kon de preekstoel beklimmen over z’n buik. Naaaa kom op wat een flater. Zie je de dominee over de buik van de engel klimmen. En dan preekte hij tussen de armen van de engel. Erg apart.

Na de dienst hadden we een lunch met alle Nederlanders van de campus en daarna ben ik met Aggus naar air garam gegaan. Dat is letterlijk vertaald water zout. Er bleek dus een zout meer te zijn ergens in de bergen. Het was niet zo lang rijden maar de klim omhoog duurde zeker 1,5 uur. Maar supergaaf, echt een heel oud oerbos met allemaal bloemen en vruchten in de bomen. En het pad was echt op z’n Papoeaas. Over nauwe paadjes klom je naar boven. Af en toe moest je via boomstammen rivieren oversteken. En af ging het pad over in een boom, dan moest je die boom inklimmen om zo weer het pad verder te kunnen volgen. Overal kliffen en watervallen echt een super gave tocht. Kwamen we midden in de bergen nog een vrouwtje tegen die daar woonde in een kampong. In de kampong leefde nog 6 mensen en het duurde 2 uur om daar te komen vanaf het dal. En nu ligt Wamena al erg hoog op 1600 meter dus die mensen leefden op 2500 meter. Erg gaaf om dat een keer te zien.

We kregen in het dal een gidsje toegewezen die vol tegenzin met ons meeging om de weg te wijzen naar het meer. Hij was aan het spelen met zn vriendjes toen wij daar aankwamen. En we vroegen de weg naar het meer aan zijn moeder, die grijpt direct een van haar kinderen bij de arm en geeft hem aan ons. Zo ga jij maar eens die mensen naar het meer leiden. Ik snap enigszins zijn chagrijnige houding tijdens te trip maargoed hij ging mee en dat was super anders hadden we het nooit gevonden.

Hij was opgegroeid in de bergen dus hij rende echt letterlijk de berg op. En op z’n blote voeten van boomstam naar boomstam, vliegensvlug manneke. En ik als plompe Nederlander keihard m’n best doen om dat kereltje bij te houden maar dat was na 10 minuten ook over. Ik was al in 3 rivieren gevallen en een modderpoel en ik zweette me helemaal kapot. En dat mannetje steeds lachen als ik uitgleed of bijna viel haha. Gelukkig had ik wat snoepjes bij me en dat wist ie na een poosje dus hij zorgde nu dat hij dicht bij ons bleef en niet vooruit rende.

Uiteindelijk aangekomen bij het zoute meer. Manmanman wat een teleurstelling, het was een meertje van 2 bij 2 meter hahaha, ik had echt op z’n minst zo’n dode zee verwacht zoals in Israël maar nee helaas. Maar in de rivier ernaast leefden veel rivierkreeftjes die het mannetje handig ving met een soort stokje. Daarna (heel zielig) pakte die z’n aansteker en braadde hij de kreeftjes levend tot ze knalrood werden. En daarna pellen en opeten. Was op zich best goed te eten.