Terug in Wamena
Blijf op de hoogte en volg Tim
09 Januari 2017 | Indonesië, Wamena
Alweer een poosje terug in Wamena, door het zeer slechte internet kon ik geen blog op facebook plaatsen dus die van vorige week hebben jullie nog tegoed.
Nagoed ik heb mn werk weer op kunnen pakken en ik ben weer lekker bezig. Alleen het is verschrikkelijk saai omdat iedereen nog op vakantie is. Of tenminste op vakantie, iedereen is terug naar zijn of haar dorp in de bergen.
Maar het is natuurlijk erg leuk om iedereen die nog in Wamena is weer te zien. Ik had gelijk afgesproken met Asis en zijn vriendin om wat te drinken in het drukste cafeetje van de stad. Ze noemen dat Tella Tella en de hele jeugd van Wamena hangt daar altijd rond en het is daar altijd erg gezellig. Ik was alleen wat vroeg en ik moest even wachten op Asis en z’n vriendin.
Ik zat daar dus eerst alleen en ik had net 2,5 miljoen roepia gepind, 175 euro. Voor de komende maand om eten te kopen enzo. Dus ik wil mijn mobiel pakken en dan valt die hele plak geld uit m’n broekzak, 25 briefjes van 100.000 roepia. En dat is voor de meeste mensen hun maandloon hier haha en ik laat dat zo uit m’n broekzak vallen. Echt waar er zaten allemaal jongeren in dat café. In 1 klap was het doodstil en iedereen keek naar mij en naar de grond die bezaaid was met roze geldbriefjes. Haha echt zwaar ongemakkelijk, ik al die briefjes weer oprapen. En iedereen zag je gewoon denken, hmm hoe kan ik die dude dat geld afhandig maken. Haha gelukkig kwamen toen 2 studenten van de school binnen en schoven aan mijn tafeltje. Echt een awkward momentje weer.
De volgende dag was ik uitgenodigd na het werk voor een baker batu van een katholieke kerk, in een dorpje net buiten Wamena. Was natuurlijk weer erg gezellig. Eerst was er een lange dienst met veel kruisjes slaan op random momenten, en ik wist natuurlijk niet wanneer je dat moest doen en de hele jeugd van de kerk lag natuurlijk dubbel omdat ik steeds veel te laat was met m’n kruisje slaan. Na de dienst kwamen er ellelange redenaties en toespraken. Manmanman dat is echt een vervelende traditie, echt iedereen wil even z’n woordje doen. En je ziet ook iedereen al hongerig naar die berg voedsel kijken maar je moet wachten totdat iedereen geweest is.
Nadat eindelijk de toespraken klaar waren begonnen we met eten. Er werd even een hoop groente voor je op de grond gekwakt en een paar aardappelen erboven op, eetsmakelijk. En later kwamen de stukken varkensvlees, jammer genoeg kregen we deze keer geen ribbetjes maar allemaal stukken wit vet een grote varkenspoot. Nagoed ik heb een klein stukje op en voor de rest maar wat zoete aardappelen gegeten, die zijn trouwens wel echt superlekker.
Ook Jeffry weer gezien in de stad, die kerel heeft me toch ook een rotleven he, nu moet hij 7 dagen in de week werken van zijn baas, anders word ie ontslagen. En hij krijgt nog steeds hetzelfde loon van 1,5 miljoen per maand. Dat is precies 100 euro. Na daar zou ik echt niet van rond kunnen komen hier in Wamena. Die gasten eten daarom ook alleen maar ’s avonds omdat er geen geld is voor ontbijt of lunch.
Ik ben ook weer eens op bezoek gegaan bij Pak Calvin, zijn vrouw was voor 4 maanden in Nederland geweest en die is nu weer terug, met hun kindje van 1 jaar. Maar die heeft 4 maanden bij z’n oma geleefd in een andere stad en heeft dus 4 maanden zijn vader en moeder niet gezien. Dus hij is helemaal van slag want hij herkent zijn vader en moeder niet meer. Hij noemt zijn moeder dan ook oma haha. Maargoed echt een superleuk manneke alleen hij is heel erg bang van mijn haar. Ik moet altijd een pet opdoen als ik daar binnen komt anders begint ie te huilen.
Nagoed al bij al is het weer goed om terug te zijn in Wamena, het weer is 10x beter dan op bali of java. Elke dag heerlijk tussen de 20 en 25 graden en totaal niet benauwd. In Java was het soms 35 graden en kapot benauwd. Dus echt het is weer heerlijk leven hier. En de bergen zijn zoo mooi hier, ik leef hier echt in een dal en dan zie je aan alle kanten superhoge bergen, als je een dag verder de vallei uit zou reizen dan is er zelfs een berg van 6000 meter hoog met eeuwige sneeuw, die heb je niet veel in dit tropische gebied. Daar moet ik eigenlijk nog eens een keer naartoe.
Nagoed ik heb mn werk weer op kunnen pakken en ik ben weer lekker bezig. Alleen het is verschrikkelijk saai omdat iedereen nog op vakantie is. Of tenminste op vakantie, iedereen is terug naar zijn of haar dorp in de bergen.
Maar het is natuurlijk erg leuk om iedereen die nog in Wamena is weer te zien. Ik had gelijk afgesproken met Asis en zijn vriendin om wat te drinken in het drukste cafeetje van de stad. Ze noemen dat Tella Tella en de hele jeugd van Wamena hangt daar altijd rond en het is daar altijd erg gezellig. Ik was alleen wat vroeg en ik moest even wachten op Asis en z’n vriendin.
Ik zat daar dus eerst alleen en ik had net 2,5 miljoen roepia gepind, 175 euro. Voor de komende maand om eten te kopen enzo. Dus ik wil mijn mobiel pakken en dan valt die hele plak geld uit m’n broekzak, 25 briefjes van 100.000 roepia. En dat is voor de meeste mensen hun maandloon hier haha en ik laat dat zo uit m’n broekzak vallen. Echt waar er zaten allemaal jongeren in dat café. In 1 klap was het doodstil en iedereen keek naar mij en naar de grond die bezaaid was met roze geldbriefjes. Haha echt zwaar ongemakkelijk, ik al die briefjes weer oprapen. En iedereen zag je gewoon denken, hmm hoe kan ik die dude dat geld afhandig maken. Haha gelukkig kwamen toen 2 studenten van de school binnen en schoven aan mijn tafeltje. Echt een awkward momentje weer.
De volgende dag was ik uitgenodigd na het werk voor een baker batu van een katholieke kerk, in een dorpje net buiten Wamena. Was natuurlijk weer erg gezellig. Eerst was er een lange dienst met veel kruisjes slaan op random momenten, en ik wist natuurlijk niet wanneer je dat moest doen en de hele jeugd van de kerk lag natuurlijk dubbel omdat ik steeds veel te laat was met m’n kruisje slaan. Na de dienst kwamen er ellelange redenaties en toespraken. Manmanman dat is echt een vervelende traditie, echt iedereen wil even z’n woordje doen. En je ziet ook iedereen al hongerig naar die berg voedsel kijken maar je moet wachten totdat iedereen geweest is.
Nadat eindelijk de toespraken klaar waren begonnen we met eten. Er werd even een hoop groente voor je op de grond gekwakt en een paar aardappelen erboven op, eetsmakelijk. En later kwamen de stukken varkensvlees, jammer genoeg kregen we deze keer geen ribbetjes maar allemaal stukken wit vet een grote varkenspoot. Nagoed ik heb een klein stukje op en voor de rest maar wat zoete aardappelen gegeten, die zijn trouwens wel echt superlekker.
Ook Jeffry weer gezien in de stad, die kerel heeft me toch ook een rotleven he, nu moet hij 7 dagen in de week werken van zijn baas, anders word ie ontslagen. En hij krijgt nog steeds hetzelfde loon van 1,5 miljoen per maand. Dat is precies 100 euro. Na daar zou ik echt niet van rond kunnen komen hier in Wamena. Die gasten eten daarom ook alleen maar ’s avonds omdat er geen geld is voor ontbijt of lunch.
Ik ben ook weer eens op bezoek gegaan bij Pak Calvin, zijn vrouw was voor 4 maanden in Nederland geweest en die is nu weer terug, met hun kindje van 1 jaar. Maar die heeft 4 maanden bij z’n oma geleefd in een andere stad en heeft dus 4 maanden zijn vader en moeder niet gezien. Dus hij is helemaal van slag want hij herkent zijn vader en moeder niet meer. Hij noemt zijn moeder dan ook oma haha. Maargoed echt een superleuk manneke alleen hij is heel erg bang van mijn haar. Ik moet altijd een pet opdoen als ik daar binnen komt anders begint ie te huilen.
Nagoed al bij al is het weer goed om terug te zijn in Wamena, het weer is 10x beter dan op bali of java. Elke dag heerlijk tussen de 20 en 25 graden en totaal niet benauwd. In Java was het soms 35 graden en kapot benauwd. Dus echt het is weer heerlijk leven hier. En de bergen zijn zoo mooi hier, ik leef hier echt in een dal en dan zie je aan alle kanten superhoge bergen, als je een dag verder de vallei uit zou reizen dan is er zelfs een berg van 6000 meter hoog met eeuwige sneeuw, die heb je niet veel in dit tropische gebied. Daar moet ik eigenlijk nog eens een keer naartoe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
