Vissengeluidjes en een lekke band

Op een of andere manier kan ik een vissengeluidje maken met m’n mond. Vraag niet hoe, ik kan dat gewoon. En ik liet dat horen aan een groepje studenten. Iedereen waa, oee en naa, iedereen helemaal onder de indruk. Daarna vroegen ze of dat nou de manier was hoe Nederlanders vissen vangen in Nederland. Haha ik zij natuurlijk, jaahaa zo doen wij dat. Wilde ze allemaal dat ik meeging naar de vijver om te kijken of Indonesische vissen ook zouden luisteren naar dit geluidje, want dan word vissen vangen een stuk gemakkelijker. Maar ik heb ze toch maar gezegd dat het een grapje was haha, was erg grappig.

En wat douchen betreft hebben we (mijn huisgenootje Mars en ik) een upgrade gevonden. We kunnen nu warm douchen. Er staat namelijk een rijstkoker in het huisje. Dus als je die 45 min. Aanlaat staan met wat water erin dan heb je een emmertje kokend water. En als je dat dan weer mengt met wat koud water kan je gewoon warm douchen.

En dan nog wat haha, mijn huisgenootje vroeg gisteren nadat ik met de hand al mijn kleren gewassen had, (ze zijn nog steeds vies maar goed ik weet niet zo goed hoe ik dat dan anders moet doen) wat ik wilde kiezen, de snelle droger of de langzame. Ik was helemaal blij, toch nog een droger in huis echt wauw gewoon. Bedoelde die of ik mn kleren onder het afdakje wilde hangen of in de zon. Haha wat een teleurstelling.

Zaterdag met een groepje studenten eropuit getrokken met de motor. Mooie tocht gemaakt door de bergen. Halverwege de tocht wilde ik wat foto’s maken van de omgeving maar er stond net een oud vrouwtje op een van mijn foto’s. We wilde net opstappen toen het vrouwtje aan mn arm begon te trekken en allerlei woordjes tegen me ging brabbelen. Bleek dat ze geld wilde omdat ik een foto van haar gemaakt had. Ik wilde gewoon doorrijden maar ze ging gewoon half op mn motor zitten. Nagoed haar dus maar 5000 roepia gegeven (30 cent) zij helemaal blij en ik pissig op mezelf omdat ik me voorgenomen had NIEMAND te betalen voor zulke onzinnige redenen. Niet gelukt dus.

Later die dag kwamen we weer terug in de stad en hebben we wat geluncht in een smerig restaurantje wat propvol zat. Die studenten vonden die plek helemaal te gek maar van mij mocht het wel iets schoner. We aten een soort friet maar dan was het gemaakt van cassave, een soort zoete aardappel en ze strooien er dan rood poeder overheen. Erg apart maar wel erg lekker.

Daarna zijn we naar student Henkies huis gegaan (Jaa hij heet serieus Henkie). Dat is trouwens heel grappig, heel veel Papoea’s hebben Hollandse namen zoals Stefan, henk of sjaakie supergrappig! Maar dus naar Henkies huis gegaan met de andere 5 studenten en daar wat koffiegedronken en een beetje met z’n familie gechillt, was erg gezellig.

Daarna teruggereden naar de campus met Aggus (een student van de campus) maar voordat we teruggingen moest ik nog even een tankje benzine halen. Dus wij stoppen bij zon winkeltje aan de kant van de weg om wat te kopen, zit er een vrouwtje voor de winkel die pinang verkoopt. Pinang is een soort noot waar veel Papoea’s aan verslaaft zijn. Het is net zo verslavend als roken zeggen ze. Het is ook een soort kauwtabak. En nu ik toch in Papua ben wil ik dat best is proberen. Dus zo gezegd zo gedaan, ik 3 van die noten gekocht, gepeld en in m’n mond gestopt. Die dingen moet je dus eerst pellen en dan kapotbijten. Maar die noot is niet helemaal rijp ofzo want het lijkt net of je op een bosje touw loopt te kauwen. Dan moet je een groen stokje pakken, een soort peper ofzo. Die moet je nat maken en dan in een soort wit chemisch poeder dopen en dat moet je dan weer kapotbijten. Dan word je hele mond rood en loop je de hele tijd van die rode fluimen uit te spugen. Net als een echte Papoea. Naa die smaak is verschrikkelijk bitter echt ranzig gewoon, maar dat poeder is weer zoet. Na een poosje stond half Papua natuurlijk al hard lachend om me heen. Allemaal te kijken naar die Orang Putih (mens wit, zo noemen ze me hier) die daar met een vies gezicht rode fluimen aan spugen was. Na een paar minuten toch maar die bos touw uitgespuugd, niet echt mijn ding.

Zondagochtend na de preek met Aggus naar een grot gegaan. Was toch nog een uurtje rijden vanaf de campus maar was absoluut de moeite waard. Nadat we 20.000 roepia(€1,30) betaald hadden mochten we naar binnen. Achter een stalen deur begon de grot. We moesten onze eigen zaklampen meenemen want er was geen licht binnen. Bizar gaaf zoiets, in Europa ben ik wel eens een aantal keer in een grot geweest maar dit was net fftjes wat anders. Ten eerste was er niemand in die hele grot te bekennen, daarnaast was de grot eindeloos diep en supermooi. Het was 1 lange gang. Je liep vanuit nauwe gangetjes gigantische ondergrondse kamers in met talloze stalactieten en stalagmieten. Af en toe moest je op handen en voeten door de kleinste doorgangen en dan moest je weer 10 meter omhoog klimmen via een glibberige rotswand met de zaklamp tussen je tanden geklemd. Verder was het af en toe lastig om ondergrondse meren over te steken zonder dat je erin viel. En ook moest je erg uitkijken waar je je voeten zetten want soms was de vloer even 5 meter lager. Maar echt waar nog nooit zo’n mooie grot gezien. Overal kristallen en hagelwitte pilaren echt supergaaf.

Nadat we ongeveer 3 uur lang ondergronds geweest te zijn klommen we weer op de scooter richting de Baliem rivier. Na een uurtje ongeveer even wat gegeten aan de oever van de Baliem en natuurlijk even gezwommen, het was erg warm. We waren nog geen 10 min. Onderweg vanaf de Baliem rivier toen de band van de scooter leeg begon te lopen. Dat ding helemaal leeg, stonden we daar in de middle of nowhere met een lekke band. Gelukkig kwam er een hele oude auto aangereden die mij wel een lift wilde geven en dan moest Aggus op de brommer met de lekke band langzaam achter ons aanrijden. Dusja ik stap die auto in, allemaal tandeloze mondjes grijnzen me toe. Zat heel die auto vol met oude, stinkende, rokende en onverstaanbaar brabbelende mannetjes. Ik stak ook maar een sigaret op om het ijs te breken maar dat werkte niet echt. Na 15 min. werd ik weer uit de auto gezet ik heb geen idee om wat voor reden dat was (misschien toch dat roken) maargoed we waren weer terug bij af want we konden niet met zn 2en op de scooter.

Toen kwam er weer een auto langs, nu een best wel nieuwe pick-up en die bood me ook een lift aan. Alleen een klein minpuntje aan de auto was dat het hele dorp ongeveer in, om, op en aan de auto hing, stond, sliep of zat. Met allerlei varkens, motors en pakken rijst. Maar ik had niet veel keus en onder enig gegrinnik vanuit alle hoeken van de auto klom ik, natuurlijk erg onhandig, in de laadbak van de pick-up. Ik kreeg een plekje toegewezen tussen een motor, 3 kippen en tussen de benen van een oude man, lekker fris dus. Iedereen wilde m’n zonnebril een keer op en wilde me een hand geven. Tot overmaat van ramp begon het goed te regenen dus in 1 min. ben je dan ook helemaal doorweekt. Lijkt wel of er dan een emmer water over je heen gegooid word, zo hard regent het hier. Na een klein uurtje over een vreselijk hobbelige weg waren we eindelijk weer in de stad.

Dus zou je denken hier is het probleem dan opgelost, je gaat ff langs een garage en laat je binnenband vervangen. Maar nee, Wamena is christelijker dan menig Nederlands dorpje want elke winkel is op zondag gesloten. Dus we mochten naar huis lopen. Maar gelukkig kwam er een zeer behulpzame oude man langs op een brommertje die een van ons wel thuis wilde brengen. Na aankomst wilde die wel 50.000 roepia hebben maargoed dat is gewoon een vervelende eigenschap die al die gasten hier hebben. Daar moet je jezelf gewoon overheen zetten, niemand doet hier aardig tegen je als ze geen geld van je krijgen.

Na al bij al toch weer heel wat meegemaakt van de week! Morgen begint de volgende weer, ben benieuwd!